مردم عزیز!

من دقیقا یک سال پیش در همان روز این کلمات را در همان مکان گفتم. چه چیزی از آن زمان تغییر کرده است؟ زیاد در کشور ما، اروپا و کل جهان. اما چیزی بدون تغییر باقی می ماند. این پاسخ به این سوال است که اوکراینی ها چه کسانی هستند و چه چیزی برای ما مهم است. دو مقدار، مانند کرانه های راست و چپ دنیپر، به طور جدایی ناپذیر در هم تنیده شده اند. مثل رنگ های آبی و زرد. مثل کلام چوبینسکی و موسیقی وربیتسکی. مانند دو نخ الگو روی پارچه گلدوزی شده که کد ژنتیکی ما رمزگذاری شده است. این عزت و آزادی است

ما همیشه این را به خاطر داشته ایم و حق نداریم فراموش کنیم. ما همیشه برای آن ارزش قائل بوده ایم و از دفاع از آن ترسی نداریم. ما همیشه می دانستیم که چه می خواهیم. و امسال همه فهمیدند که ما چه کاری می توانیم انجام دهیم. دوستان و دشمنان آن را دیدند. متحدان و شرکا. خودمون دیدیم یک نفر - بعدا. برخی - برای اولین بار. اما همه با هم ثابت کردیم و همچنان ثابت می کنیم که عزت و آزادی برای ما یک عید است. این بدون تغییر باقی ماند. و همه دیدند که اوکراینی ها چه توانایی هایی دارند

همه دیدند چه مدافعانی داریم. چگونه در برابر یکی از بزرگترین ارتش های جهان مبارزه کنیم و به یکی از بهترین ارتش های جهان تبدیل شویم. یکی خواهد گفت: بلند است. بنابراین. صدای ارتش ما بلند است. و هشت سال گذشته و نه ماه گذشته هنگامی که مبارزان سرسخت توسط نوازندگان، بازیگران، قهرمانان المپیک، شهروندان Aitiv، دانشمندان، تاجران ملحق می شوند. صدها هزار اوکراینی که سوار هواپیما نشدند، اما در صف کمیساریای نظامی ایستادند. و در کنار هم در دفاع از رویای ما ایستادند. اوکراین را برای همیشه آزاد کنید

و همه دیدند که غیرنظامیان ما چه توانایی هایی دارند. همه دیدند ما چه شهروندی داریم! چگونه می توانید به دیواری زنده در مسیر ستون های نظامی اشغالگر تبدیل شوید، تانک ها و نفربرهای زرهی دشمن را با دستان خالی متوقف و مستقر کنید. با وجود گلوله ها و نارنجک های شوکر، به تجمعات در اشغال بروید. از پرچم اوکراین محافظت کنید و منتظر نیروهای مسلح باشید. برای جلوگیری از ورود اورک ها به کیف، روستای خود را سیل کنید. یک پهپاد روسی را با قوطی کنسرو سرنگون کنید. به اشغالگران بذر بدهید تا آفتابگردان در جایی که بمیرد جوانه بزند

و همه دیدند که ما چه نوع پزشکان، آتش نشانان، امدادگران، کارگران راه آهن، کارگران انرژی و کشاورزانی داریم. چگونه می توانید چندین هفته متوالی در خدمت باشید. ده ها مجروح را از میدان نبرد بیرون بکشید. زیر بمب و گلوله عمل کنید. زیر بمب و گلوله بکارید و برداشت کنید. برای دانش آموزان به صورت آنلاین، در سنگر سخنرانی کنید. مدرک لیسانس را به صورت آنلاین، در سنگر بگیرید

همه دیدند که ما چه جور داوطلبان و افرادی دلسوز داریم. چگونه می توانید برای هواپیماهای بدون سرنشین، سریع، اپتیک، تصویرگرهای حرارتی در عرض چند ساعت جمع آوری کنید. چگونه همه چیز را بدست آوریم. همه چیز را بخر همه چیز را بیاور و سپس آن را بگیرید، بخرید و دوباره بیاورید، زیرا این تمام ماجرا نبود. و در هر روستایی گل گاوزبان را در قوطی می پختند و خورش را برای جلو می بستند، زیرا اگر سربازانمان جیره های تاریخ مصرف گذشته مانند اورک ها بخورند از شرم می سوختیم

ما حاضریم آخرین امتیاز را بدهیم تا سرباز اوکراینی باوقار به نظر برسد. با عزت جنگید. شایسته برد. و همه دیدند که ما چه نوع تجارتی داریم. نه الیگارشی، بلکه یک تجارت مدرن، خلاق، انسانی و مسئولانه. چگونه دفتر، هتل یا سالن ورزشی خود را به پناهگاهی برای افراد آواره تبدیل کنید؟ برندهای کفش مد چگونه چکمه های ارتش را می دوزند. طراحان لباس زنانه - زره بدن. یک تولید کننده مبلمان باغی جوجه تیغی می سازد. مدل ستاره ای برای جنگجویان و پناهندگان غذا درست می کند. مجری تلویزیون «اسموتی باندرا» را درست می کند. دکترای علوم "انسان دوستانه" را در لهستان دسته بندی می کند. و خواننده اپرا صدها نفر را در ماشین خود تخلیه می کند

همه دیدند ما چه بچه هایی داریم. چگونه گوشی های هوشمند و گجت ها را برای کمک مالی به ارتش رها می کنند. چگونه ماشین می شویند و نقاشی می فروشند و برای نیروهای مسلح جمع آوری می کنند. چگونه یک پسر از خانه فرار می کند تا در TrO ثبت نام کند. چگونه یک دختر با پاهای تیر خورده با ماشینی 15 کیلومتری رانندگی می کند تا چهار بزرگسال مجروح را بیرون بیاورد

همه دیدند ما چه جور مردمی داریم! آماده برای دادن آخرین. آماده ایستادن تا آخرین لحظه. آبروی خود را از دست ندادند. شجاعت خودت را باور کن. و متحد. برای اینکه اراده را از دست ندهیم. استقلال را از دست ندهید. اوکراین را از دست ندهید

ممکن است پولمان تمام شود. بدون بنزین. بدون آب گرم بدون نور. اما نه بدون اراده. و بدون تغییر باقی می ماند

بله، ما برای آزادی بهای بسیار گزافی پرداخته ایم و می پردازیم. و ما هرگز تمام کسانی را که جان خود را برای اوکراین فدا کردند را فراموش نخواهیم کرد. و ما هرگز همه کسانی را که جان خود را از دست دادند و خواستند آزادی ما را بگیرند نمی بخشیم. اما نکته اصلی این است که هیچ کس موفق نشده است و هرگز موفق نخواهد شد

مردم عزیز!

من دقیقا یک سال پیش در همان روز این کلمات را در همان مکان گفتم. چه چیزی از آن زمان تغییر کرده است؟ زیاد فروچاله ها در سرزمین ما ظاهر شدند. در شهرها و روستاهای ما سد معبر و جوجه تیغی است. در خیابان های ما تاریک است. هوا در خانه های ما سرد است. تغییرات زیادی وجود دارد، اما مهمترین چیز را تغییر نداده اند. زیرا مهم ترین چیز از بیرون نیست، بلکه از درون است. و بدون تغییر باقی می ماند. و به همین دلیل است که ما تحمل خواهیم کرد. تحمل خواهیم کرد

همه. ناهمسان. اما مردان و زنان اوکراینی. مدافعان و مدافعان. همه می دانند: باید شایسته بود، تسلیم نشد. زیرا اوکراینی ها عادت به تسلیم شدن ندارند. چون کرامت دارند. و بنابراین – آزادی

این بدون تغییر باقی می ماند. ما بر همه چیز غلبه خواهیم کرد. بیایید زیاده روی کنیم. ما زنده خواهیم ماند. ما پیروز خواهیم شد

و در روز کرامت و آزادی در میدان استقلال جمع می شویم. جایی که کرامت و آزادی همیشه محفوظ بوده است. روی سنگ گرانیت، روی سنگرها در دوران انقلاب نارنجی و انقلاب کرامت. جایی که سی امین سالگرد استقلال اوکراین را جشن گرفتیم. و در آنجا، جایی که ما روز پیروزی اوکراین را جشن خواهیم گرفت. در یک کیف صلح آمیز، در یک اوکراین صلح آمیز، من چیز مهمی خواهم گفت. در مورد چیز اصلی. چیزی که بدون تغییر باقی ماند. و بدون تغییر باقی خواهد ماند

افتخار برای اوکراین